ਗੱਦਾਰ

ਡਾ. ਰਾਜਵੀਰ ਸਿੰਘ ਭਲੂਰੀਆ

ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਇਕ ਅਗਾਂਹਵਧੂ ਸੋਚ ਵਾਲਾ ਨੌਜਵਾਨ ਸਰਪੰਚ ਚੁਣਿਆ ਗਿਆ। ਉਸ ਨੇ ਪਿੰਡ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਵੱਲ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਧਿਆਨ ਦਿੱਤਾ। ਵੱਖ-ਵੱਖ ਪਾਰਟੀਆਂ ਨੂੰ ਨਾਲ ਲੈਕੇ ਸਰਕਾਰੀ ਗ੍ਰਾਂਟਾਂ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰ ਕੰਮ ਕਰਵਾਏ।

ਸਰਪੰਚ ਨੇ ਪਿੰਡ ਵਿਚ ਇਲਾਕੇ ਦੇ ਵਿਧਾਇਕ ਨੂੰ ਸੱਦਾ ਦਿੱਤਾ। ਖੁੱਲ੍ਹੇ ਦਰਬਾਰ ਵਿਚ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਪਿੰਡ ਦੀਆਂ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਵਿਧਾਇਕ ਸਾਹਮਣੇ ਰੱਖੀਆਂ।

ਵਿਧਾਇਕ ਨੇ ਪਿੰਡ ਦੀਆਂ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਨੂੰ ਜਲਦੀ ਹੱਲ ਕਰਨ ਦਾ ਭਰੋਸਾ ਦਿਵਾਉਂਦਿਆਂ ਕਿਹਾ, “…ਸਕੂਲ ਦੀਆਂ ਛੱਤਾਂ ਬਦਲਾਉਣ ਲਈ ਪੰਜ ਲੱਖ ਰੁਪਏ ਦੀ ਗ੍ਰਾਂਟ ਮੈਂ ਪੰਦਰਾਂ ਦਿਨਾਂ ਵਿਚ ਭਿਜਵਾ ਦਿਆਂਗਾ।…ਹਾਂ ਜੇਕਰ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਕੋਈ ਆਪਣਾ ਕੰਮ ਵੀ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਕੱਲ੍ਹ ਸਵੇਰੇ ਗੈਸਟ ਹਾਊਸ ਵਿਚ ਮਿਲ ਸਕਦਾ ਹੈ।”

ਅਗਲੀ ਸਵੇਰ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਨਿਜੀ ਕੰਮ ਲਈ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਵਾਸਤੇ ਗੈਸਟ ਹਾਊਸ ਚਲਾ ਗਿਆ। ਪਿੰਡ ਦੇ ਸਾਬਕਾ ਸਰਪੰਚ ਦੇ ਨਾਲ ਕੁਝ ਲੋਕ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਗੈਸਟ ਹਾਊਸ ਵਿਚ ਵਿਧਾਇਕ ਕੋਲ ਬੈਠੇ ਸਨ।

“…ਇਹ ਠੀਕ ਐ ਕਿ ਸਰਪੰਚ ਨੇ ਪਿੰਡ ਵਿਚ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਕੰਮ ਕਰਵਾਏ ਨੇ। ਜੇਕਰ ਤੁਸੀਂ ਹੋਰ ਗਰਾਂਟ ਦੇਤੀ ਤਾਂ ਬਾਕੀ ਦੇ ਕੰਮ ਕਰਵਾ ਕੇ ਖੂਬ ਨੰਬਰ ਬਣਾ ਲੂਗਾ। ਫਿਰ ਸਾਨੂੰ ਕਿਸੇ ਨੇ ਨਹੀਂ ਪੁੱਛਣਾ । ਅਗਾਂਹ ਨੂੰ ਉਹਦੀ ਜਿੱਤ ਪੱਕੀ ਐ। ਪਰ ਧਿਆਨ ਰਹੇ, ਉਸ ਦੇ ਸਬੰਧ  ਦੂਜੀ ਪਾਰਟੀ ਨਾਲ ਵੀ ਹਨ। ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਦੋਂ ਗੱਦਾਰੀ ਕਰ ਜਾਵੇ।…” ਸਾਬਕਾ ਸਰਪੰਚ ਵਿਧਾਇਕ ਨੂੰ ਕਹਿ ਰਿਹਾ ਸੀ

ਸਾਬਕਾ ਸਰਪੰਚ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਸੁਣ ਮੈਂ ਹੈਰਾਨ ਸੀ। ਖਡ਼ਾ ਸੋਚ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਪਿਡ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਵਾਲੀ ਗ੍ਰਾਂਟ ਰੁਕਵਾ ਕੇ ਸਰਪੰਚ ਕਿਸ ਦਾ ਭਲਾ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ?

                                                  -0-